Адзінства — у сем’ях і краіне, вера — у душы, надзея — на Марыю. Гэтым лейтматывам быў прасякнуты другі дзень свята ў санктуарыі ў Тракелях

Адзінства — у сем’ях і краіне, вера — у душы, надзея — на Марыю. Гэтым лейтматывам быў прасякнуты другі дзень свята ў санктуарыі ў Тракелях.

Марыйны спеў ля сцен касцёла, гісторыя якога налічвае больш за дзвесце год, і мілагучча класічных мелодый на пляцы за святыняй прыносілі ў сэрцы веруючых супакой, натхнялі на шчырую малітву.

Усіх вернікаў у знакавай для Воранаўшчыны святыні прывітаў старшыня райвыканкама Дзмітрый Захарчук:

— Маці Божая Тракельская стала сапраўдным сімвалам непахіснасці веры і адданасці людзей традыцыям хрысціянства на нашай зямлі. Санктуарый у Тракелях –— месца, якое нясе незгасальную праўду дабра, міласэрнасці і любові, аб’ядноўвае людзей розных пакаленняў, поглядаў і веравызнання, напаўняе сэрцы супакоем, еднасцю, гонарам і радасцю за наш край. Няхай веліч і значнасць цудадзейнага абраза адчуваюць новыя пакаленні веруючых, а глыбокі сэнс, духоўны ўздым і асаблівая цеплыня сённяшняй урачыстасці спадарожнічае ўчынкам і пачынанням, умацоўвае ў сэрцах надзею на лепшае, дапаможа ў добрых справах, прынясе ў кожны дом згоду і шчасце, дабрабыт і ўзаемаразуменне — нашай краіне.

Гродзенскі ксёндз-біскуп Аляксандр Кашкевіч і настаяцель тракельскага прыхода Юрый Бяганскі адрасавалі Падзячны ліст Дзмітрыю Іванавічу за дапамогу ва ўпрыгожванні і развіцці санктуарыя ў Тракелях.

Цудоўным звычаем у ліпеньскія дні тут стала аднаўленне суджанскіх абяцанняў. Сямейныя пары з розных куткоў Беларусі ля алтара ўзяліся за рукі, шчыра заглянулі адзін аднаму ў вочы, прамовілі клятву вернасці, папрасілі прабачэння за крыўды і падзякавалі за шчаслівыя хвіліны жыцця. Сярод іх — Ганна і Віталій Дулько з Воранава.

— Мы стараемся штогод аднаўляць нашы абяцанні, — з пяшчотай муж і жонка паглядзелі адзін на аднаго. — Хочам, каб наш саюз быў мацнейшым. Мы пазнаёміліся ў касцёле, таму лічым неабходным узмацняць нашу сям’ю тут. Калі зноў прамовілі клятвы, адчулі лёгкасць, ачышчэнне, новае каханне, свежыя сілы для далейшага сумеснага крочання.

Асаблівыя словы-віншаванні былі адрасаваны сем’ям-юбілярам. Пяцьдзясят год разам крочаць па жыцці Рэгіна Аляксандраўна і Рышард Іосіфавіч Якуць з Ліды. Яны выгадавалі дваіх дзяцей, якія падаравалі ім чатырох унукаў.

— Наша сям’я вельмі веруючая, мы моцна кахаем адзін аднаго, жывем душа ў душу. Каб і надалей мы былі шчаслівыя, нас меў пад апекай анёл-ахоўнік, а саюз доўжыўся як мага больш — трэба ж праўнукаў дачакацца, у знакавы для нас год мы і прыйшлі да Дзевы Марыі.

Кульмінацыяй другога дня ў Тракелях стала ўрачыстая святая імша, якую ўзначаліў Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Юзаф Станеўскі. У ёй прыняў удзел апостальскі візітатар для грэка-католікаў Беларусі, архімандрыт Сяргей Гаік.

Ксёндз-біскуп Юзаф звярнуўся да вернікаў з прамовай. Ён зазначыў, што Тракелі — сэрца Гродзенскай дыяцэзіі. Нагадаў, што трэба гэтую зямлю рабіць квітнеючай у першую чаргу для сябе, не забывацца пра родныя загоны.

— Гэта не старая бацькоўская хата пахілілася, а нашы сэрцы. Са сцяны мы здымаем не нямодны стары абраз, а адракаемся ад нашых традыцый. Давайце сумесна захаваем нашу гісторыю, нашы звычаі. Зберажом адзіны Божы дом для нашых нашчадкаў! — быў пераканаўчы святар.

Затым вернікаў чакаў сюрпрыз — выступленне гасцей з Парэчча. Духавы аркестр падараваў незабывальныя эмоцыі.

Сёння вечарам пелігрымы спаткаюцца ля вогнішча, падзеляцца сваімі эмоцыямі і ўражаннямі. А заўтра зноў сабяруцца на сумеснай малітве — за свае сем’і, малую радзіму, сінявокую Беларусь.